In elk massage weekend doen we ook een stiltewandeling op de vroege zondagochtend voor het ontbijt. Omdat het fijn is. We zijn dan al vanaf vrijdagavond als groep samen en hebben met elkaar al verschillende massages uitgewisseld. En elkaar gezien en gehoord in de massages en de gesprekken tussendoor, aan tafel of bij de open haard. Veel aanrakingen, fysiek en mentaal. En veel verhalen. Elk groepslid zit er met zijn of haar eigen verhaal. Vaak is er herkenning en soms wordt er alleen geluisterd.

Even met jezelf

De stilte wandeling is een wezenlijk onderdeel van het weekend. We starten met elkaar en we lopen dus in stilte. Door een prachtig rustig gevarieerd natuurgebied waar ook schapen en Schotse Hooglanders verblijven. Soms zien we herten voorbij komen en sierlijk wegspringen. In de stilte ben je even met jezelf. Met je eigen energie, gedachten, ruimte en looptempo.

Vind een metafoor voor jezelf

Op deze zondagochtend in maart vraag ik voor het begin van de wandeling of ieder een metafoor voor zichzelf passend bij dit weekend wilt ‘zoeken’. Er wordt gezucht of geglimlacht, en soms vragend rondgekeken. Uit ervaring weet ik dat we een uur later weer op dezelfde plek staan en mooie metafoor verhalen uitwisselen. Vol goede moed gaan we lopen. Altijd hetzelfde rondje, en het is telkens weer mooi en elke keer zijn er weer andere dingen te zien. Na afloop blijkt ook dat de een wel de reusachtige Hooglanders heeft gezien en de ander helemaal niet, tot ongeloof van de een.

Onverstoorbare schapen

Aan het einde van de wandeling delen we de metaforen met elkaar. Ze zijn heel persoonlijk en mooi, over het roodborstje dat gewoon zijn lied zingt, wat de anderen er ook van vinden. Over de ‘vredestakken’, de grote stevige boom, de gehakte houtblokken en de kuilen. Ik heb een metafoor gezien bij de kudde schapen. Ze lopen onverstoorbaar door, gaan hun eigen weg, kijken wel naar elkaar om, zijn in verbinding maar hebben geen interesse in afleidende zaken. Ik herken het en wens het mezelf ook toe.

De stilte

Het meest indrukwekkend vind ik de metafoor van Claudia over de stilte. Dat ze die nu hoort, voelt en proeft. En haar het inzicht geeft dat stilte fijn kan zijn en er mag zijn. Ze voelt dat dit een belangrijke persoonlijke ontdekking is. Dit gaat ze meer toelaten in haar leven besluit ze.
Er komt een grote glimlach op haar gezicht. Ze is er blij mee. En dat maakt mij blij.
We gaan naar binnen. Het ontbijt staat klaar.